Bloemen in Frankrijk

Jaren geleden verklaarde de toenmalige hoofdredacteur van Opzij in een talkshow waar ik redacteur was, dat als zij ooit aan de bedelstaf zou geraken, dat waarschijnlijk zou komen door haar ongebreidelde kooplust voor bloemen. Ze kocht iedere week grote verse boeketten voor maar liefst vijf plekken in haar huis. Ik herken dat: j’adore des fleurs!

In Amsterdam haal ik iedere vrijdag bloemen in huis. Ik ben niet vies van een flinke bos tulpen, gladiolen of amaryllissen, maar het liefst ga ik naar de bloemist die bloemen per stuk verkoopt. Dan kan ik naar eigen inzicht, met de plek, de vaas en een bedrag in gedachten, zelf iets samenstellen. En als de bloemen dan in de vaas staan, geniet ik daarvan. Het is voor mij het officiële begin van het weekend.

Hollandse snijbloemen

In Frankrijk struikel je over de planten en de plantjes. Geen plek op een stoepje, balkon, oprit of terras of er staat, hangt, groeit of bloeit wel iets. Maar de Fransen zijn geen bloemenkopers. Ik zie weleens een slap boeketje in een emmer in een supermarkt staan (naast frisse plantjes in de aanbieding) maar die bosjes hebben overduidelijk geen haast gemaakt om daar te komen.

Een paar jaar geleden bedachten M. en S. uit Zevenaar dat Frankrijk wel toe was aan verse Hollandse snijbloemen. Ze werden gevolgd door het tv-programma ‘Ik vertrek’ en zo zag heel Nederland dat ze hun bloemenzaak in Nederland verkochten en voor heel veel geld een koelvrachtwagen kochten en een speciale bloemenkoeling aan hun Franse huis in de Bourgogne bouwden. We zagen ook dat M. en S. niet alleen geen plek op de markt kregen om hun bloemenstal neer te zetten maar dat er in Frankrijk überhaupt geen markt is voor snijbloemen. Fransen geven maar zelden bloemen cadeau, veel liever nemen ze iets te eten mee voor hun gastheer en gastvrouw. En geef ze eens ongelijk: kom maar door met die huisgemaakte eendenpaté.